грудны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грудны́ грудна́я грудно́е грудны́я
Р. грудно́га грудно́й
грудно́е		 грудно́га грудны́х
Д. грудно́му грудно́й грудно́му грудны́м
В. грудны́ (неадуш.)
грудно́га (адуш.)		 грудну́ю грудно́е грудны́я (неадуш.)
грудны́х (адуш.)
Т. грудны́м грудно́й
грудно́ю		 грудны́м грудны́мі
М. грудны́м грудно́й грудны́м грудны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шы́йна-грудны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шы́йна-грудны́ шы́йна-грудна́я шы́йна-грудно́е шы́йна-грудны́я
Р. шы́йна-грудно́га шы́йна-грудно́й
шы́йна-грудно́е		 шы́йна-грудно́га шы́йна-грудны́х
Д. шы́йна-грудно́му шы́йна-грудно́й шы́йна-грудно́му шы́йна-грудны́м
В. шы́йна-грудны́ (неадуш.)
шы́йна-грудно́га (адуш.)		 шы́йна-грудну́ю шы́йна-грудно́е шы́йна-грудны́я (неадуш.)
шы́йна-грудны́х (адуш.)
Т. шы́йна-грудны́м шы́йна-грудно́й
шы́йна-грудно́ю		 шы́йна-грудны́м шы́йна-грудны́мі
М. шы́йна-грудны́м шы́йна-грудно́й шы́йна-грудны́м шы́йна-грудны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куга́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Плакаць (пра грудное дзіця).

2. Крычаць (пра саву).

|| наз. куга́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго (што).

Карміць у дадатак да чаго-н.

П. грудное дзіця кашай.

|| наз. прыко́рмліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грудны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да грудзей (у 1 знач.). Грудныя пазванкі. Грудны боль.

2. Які корміцца малаком маткі. Грудное дзіця.

•••

Грудная жаба гл. жаба.

Грудная клетка гл. клетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куга́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Плакаць (пра грудное дзіця). Кухня даўно супакоілася, і толькі цяпер кугакае дзіця. Колас.

2. Крычаць (пра саву). Дзесь воддаль у Пушчы кугакалі, пераклікаючыся, совы. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Маўлянё ’грудное дзіця’ (КТС, І. Чыгрынаў). У выніку перастаноўкі складоў з немаўлё ’немаўля’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ребёнок м. дзіця́, -ця́ці ср., дзіцяня́ и дзіцянё, -ня́ці ср.;

грудно́й ребёнок грудно́е дзіця́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцадзі́ць, сцаджу́, сцэ́дзіш, сцэ́дзіць; сцэ́джаны; зак., што.

1. Зліць, выліць вадкасць, працэджваючы праз што-н.; зліваючы, аддзяліць вадкасць ад аселай гушчы або частку вадкасці, не боўтаючы.

С. ваду з пельменяў.

С. сыроватку з тварагу.

2. Выцадзіць малако з саскоў.

С. грудное малако.

|| незак. сцэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сцэ́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Малазён ’немаўля, грудное дзіця’ (Федар. 7). Утворана, як маладзей (гл.), з mold‑ і суф. ‑ěnъ. Мена дз > з (гл. Карскі, 1, 350–351). Да малады́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)