грани́ца

1. (между государствами) грані́ца, -цы ж., мяжа́, -жы́ ж.;

2. в др. знач. мяжа́, -жы́ ж.;

за грани́цей за мяжо́й;

за грани́цу за мяжу́;

из-за грани́цы з-за мяжы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рубе́ж м., в разн. знач. рубе́ж, род. рубяжа́ м.; (граница) мяжа́, -жы́ ж.;

за рубежо́м за мяжо́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грань

1. (предел, граница) мяжа́, -жы́ ж.;

2. в др. знач. грань, род. гра́ні ж.;

грань ку́ба грань ку́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Грані́ца ’граніца’, ’мяжа’ (БРС, Шат., Касп.). Рус. грани́ца, укр. дыял. грани́ця. Прасл. *granica, вытворнае ад *granь ’вугал, насечка, грань’. Гэта апошняе паходзіць з праформы *ghrō‑n‑ (агляд форм у слав. мовах гл. у Трубачова, Эт. сл., 7, 104–106, які мяркуе, што асабліва трэба звярнуць увагу на значэнне ’галінка’, што дае магчымасць тлумачыць паходжанне гэтай асновы ад і.-е. *ghrē‑: *ghrō‑, *ghǝ‑ ’расці’). Гл. яшчэ Фасмер, 1, 452–453; Слаўскі, 1, 339–340; Бернекер, 1, 346; Шанскі, 1, Г, 160.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

грані́ца ж.

1. (между государствами) грани́ца;

2. мат. преде́л м.;

за ~цу — за грани́цу;

за ~цай — за грани́цей;

з-за ~цы — из-за грани́цы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кардо́н I, -ну м., в разн. знач. карто́н;

ліст ~ну — лист карто́на

кардо́н II м.

1. в разн. знач. кордо́н;

паграні́чны к. — пограни́чный кордо́н;

лясны́ к. — лесно́й кордо́н;

тамо́жны к. — тамо́женный кордо́н;

2. грани́ца ж., рубе́ж, кордо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяжа́ ж.

1. (между земельными участками) межа́;

2. (между государствами) грани́ца, рубе́ж м.;

3. тех. преде́л м.;

м. пру́гкасці — преде́л упру́гости;

м. трыва́ласці — преде́л про́чности;

4. перен. черта́; грань; ра́мки только мн., грани́цы только мн.;

пераступі́ць мяжу́ — переступи́ть черту́; вы́йти за ра́мки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

черта́

1. ры́са, -сы ж.; лі́нія, -ніі ж.;

провести́ черту́ праве́сці ры́су (лі́нію);

2. (граница, предел) мяжа́, -жы́ ж.; лі́нія, -ніі ж.;

в черте́ го́рода у ме́жах го́рада;

черта́ осе́длости уст. мяжа́ асе́дласці;

пограни́чная черта́ паграні́чная лі́нія;

3. перен. ры́са, -сы ж.;

черты́ хара́ктера ры́сы хара́ктару;

в о́бщих черта́х у агу́льных ры́сах;

подвести́ черту́ падве́сці ры́ску (ры́су), зако́нчыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́нія ж., в разн. знач. ли́ния; (граница, предел — ещё) черта́;

перпендыкуля́рная л. — перпендикуля́рная ли́ния;

чыгу́начная л. — железнодоро́жная ли́ния;

перадава́я л. — передова́я ли́ния;

л. падзе́лу — ли́ния разде́ла;

л. палёту ку́лі — ли́ния полёта пу́ли;

генера́льная л. — генера́льная ли́ния;

право́дзіць лі́нію — проводи́ть ли́нию;

л. паво́дзін — ли́ния поведе́ния;

аўтаматы́чная л. — автомати́ческая ли́ния;

дэмаркацы́йная л. — демаркацио́нная ли́ния;

ко́нтурная л. — ко́нтурная ли́ния;

ло́маная л.мат. ло́маная ли́ния;

л. агню́ — ли́ния огня́;

чырво́ная л.архит. кра́сная ли́ния;

ве́сці (гнуць) сваю́ лі́нію — вести́ (гнуть) свою́ ли́нию;

ісці́ па лі́ніі найме́ншага супраціўле́ння — идти́ по ли́нии наиме́ньшего сопротивле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

преде́л м.

1. (граница) мяжа́, -жы́ ж.; грані́ца, -цы ж.; (рубеж) рубе́ж, -бяжа́ м.;

преде́лы колеба́ния температу́ры ме́жы хіста́ння тэмперату́ры;

преде́л упру́гости, высоты́, нагру́зки мяжа́ пру́гкасці, вышыні́, нагру́зкі;

преде́л про́чности техн. мяжа́ трыва́ласці;

преде́л челове́ческой жи́зни мяжа́ (рубе́ж) чалаве́чага жыцця́;

перейти́ преде́лы перен. перайсці́ ме́жы;

в преде́лах го́да у ме́жах го́да;

2. (конец) перен. кане́ц, род. канца́ м.;

ну́жно поста́вить преде́л разла́ду трэ́ба пакла́сці кане́ц разла́ду;

3. (край, страна) поэт., уст. край, род. кра́ю м.; краі́на, -ны ж.;

родно́й преде́л ро́дная краі́на (ро́дны край);

4. мат. грані́ца, -цы ж.;

тео́рия преде́лов тэо́рыя грані́ц;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)