градзі́рня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
градзі́рня |
градзі́рні |
| Р. |
градзі́рні |
градзі́рань градзі́рняў |
| Д. |
градзі́рні |
градзі́рням |
| В. |
градзі́рню |
градзі́рні |
| Т. |
градзі́рняй градзі́рняю |
градзі́рнямі |
| М. |
градзі́рні |
градзі́рнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
градзі́рня ж., спец. гради́рня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
градзі́рня, ‑і, ж.
1. Спецыяльнае збудаванне для згушчэння саляных раствораў выпарэннем вады.
2. Халадзільнік у выглядзе вежы для ахаладжэння гарачай вады. Ля новага будынка электрастанцыі дабудоўвалі градзірню для ахаладжэння адпрацаванай вады. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гради́рня тех. градзі́рня, -ні ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)