гла́нды, -аў, адз. гла́нда, ДМ -дзе, ж.

Паднябенныя міндаліны.

|| прым. гла́ндавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гла́нды анат. гла́нды, -даў;

гла́нда ед. гла́нда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гла́нды, ‑аў; адз. гланда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Разм. Тое, што і міндаліны.

[Ад лац. glans (glandis) — жолуд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)