гла́нды, ‑аў; адз. гланда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Разм. Тое, што і міндаліны.
[Ад лац. glans (glandis) — жолуд.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)