генафо́нд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
генафо́нд |
генафо́нды |
| Р. |
генафо́нду |
генафо́ндаў |
| Д. |
генафо́нду |
генафо́ндам |
| В. |
генафо́нд |
генафо́нды |
| Т. |
генафо́ндам |
генафо́ндамі |
| М. |
генафо́ндзе |
генафо́ндах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гена...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да генаў, напр.: генасістэматыка, генатып, генафонд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)