Плятуха́цца ’блытацца (пра язык)’ (Гарэцкі). З (за)плята́цца < пле́сці (гл.) з экспрэсіўным суф. ‑ух‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Камацёс ’склюд’ (М. Гарэцкі — Абабурка, Дыял.), ’каменячос’ (шальч., Сл. паўн.-зах.) — у выніку апрашчэння з каменячос з семантычным пераносам з Nomen agentis у Nomen instrumenti (у ’склюд’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
звільгатне́ць, ‑ее; зак.
Стаць вільготным. Паперы ад часу вельмі звільгатнелі, зашмальцаваліся. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скакуне́ц, ‑нца, м.
Абл. Конік. У садзе цэлую ноч .. стракаталі скакунцы. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адскры́гаць, ‑ае; зак.
Закончыць (перастаць) скрыгаць. Адгрымелі мае лесапільныя варштаты, адскрыгалі пілы. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паві́слы, ‑ая, ‑ае.
Які павіс, абвіс. Уецца фасоля з павіслымі стручкамі-лапаткамі. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Нягі́дны ’дрэнны, шкодны’ (Касп.), ’чорт, нячысцік’: «Нябожчыца Міхасіха бачыла нявіднага» (Гарэцкі), сюды ж нягоднік ’нягоднік’ (Касп.). Украінізм? Параўн. укр. негідний ’няварты, паганы, агідны, брыдкі’, негіднік ’нягоднік’, аднак геаграфія слова пярэчыць такому дапушчэнню. Відаць, кантамінацыя нягодны і агідны (гл. агіда, гідзіць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гу́галь, ‑ю, м.
Абл. Куколь. Трыпутнікам, гугалем і мышыным гарошкам парасла высокая мяжа. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амбі́тны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і амбіцыйны. Пісар жа быў таўстаморды; амбітны, уладалюбны. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яда́льня, ‑і, ж.
Уст. Сталоўка, сталовая. — Я ж есці хачу, да ядальні іду... Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)