гаро́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гаро́х
Р. гаро́ху
Д. гаро́ху
В. гаро́х
Т. гаро́хам
М. гаро́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гаро́шына, -ы, мн. -ы, -шын, ж.

Адно зерне гароху.

|| памянш. гаро́шынка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налаташы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыць; -то́шаны; зак., чаго (разм.).

Нарваць без разбору, псуючы і спусташаючы.

Н. агуркоў.

Н. гароху.

|| незак. налато́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаро́хавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гароху (у 1 знач.). Гарохавае сцябло. // Прыгатаваны з гароху (у 2 знач.). Гарохавы суп.

•••

Гарохавы вянок гл. вянок.

Пудзіла гарохавае гл. пудзіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лапа́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Невялікая лапата.

2. Тое, што і лопасць (у 2 знач.).

Лапаткі турбіны.

3. Плоская шырокая косць трохвугольнай формы ў верхняй частцы спіны.

4. Плоскі няспелы стручок гароху ці іншай бабовай расліны.

Лапаткі гароху.

◊

Ва ўсе лапаткі (бегчы; разм.) — вельмі хутка.

Палажыць (класці) на лапаткі — пры дужанні (па)валіць саперніка на спіну, а таксама наогул перамагчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навылу́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Вылушчыць нейкую колькасць зерня. Навылушчваць гароху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струк (род. струка́) м. (плод) стручо́к, боб;

с. гаро́ху — стручо́к горо́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напра́жыць, ‑пражу, ‑пражыш, ‑пражыць; зак., чаго.

Пражаннем прыгатаваць нейкую колькасць чаго‑н. Напражыць гароху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струк, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Доўгі і вузкі плод некаторых раслін, які складаецца з дзвюх палавінак, да якіх прымацавана насенне.

С. бобу, гароху.

|| памянш. стручо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсе́яць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́й; -е́яны; зак., што і чаго.

Пасеяць яшчэ, у дадатак да чаго-н.

П. гароху.

|| незак. падсява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падсява́нне, -я, н. і падсе́ў, -се́ву, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)