галі́ць, галю́, го́ліш, го́ліць; го́лены; незак., каго-што.
Зразаць брытвай валасы, брыць.
Г. бараду.
|| зак. пагалі́ць, -галю́, -го́ліш, -го́ліць; -го́лены.
|| звар. галі́цца, галю́ся, го́лішся, го́ліцца; зак. пагалі́цца, -галю́ся, -го́лішся, -го́ліцца.
|| наз. гале́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
галі́ць несов. брить;
◊ у яго́ і шы́ла го́ліць — посл. у него́ и ши́ло бре́ет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
галі́ць, галю, голіш, голіць; незак., каго-што.
1. Зразаць брытвай валасы; брыць. Сяргей Суравец толькі кончыў валіць свой пушок на барадзе і мыўся над ражкаю. Крапіва.
2. Не насіць барады і вусоў. [Шаблюк] насіў невялікія сівыя вусы, але акуратна галіў бараду. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Галі́ць ’брыць’, галі́цца ’брыцца’ (БРС, Касп., Нас., Сцяшк. МГ). Укр. голи́ти, голи́тися. У рус. мове голи́ть ’брыць’, голи́ться ’брыцца’ вядома толькі з паўднёвых гаворак у Даля (гл. СРНГ, 6, 294). Можна ставіць пытанне: ці не запазычаны бел. і ўкр. словы з польск. golić, golić się ’тс’? Вырашальным тут павінна з’явіцца адносная храналогія адпаведных слоў. Тэарэтычна мяркуючы, значэнне ’брыць’ магло развіцца ва ўсх.-слав. мовах самастойна. Але адсутнасць яго ў рус. (акрамя паўднёвых дыялектаў) наводзіць на думку, што гэта ўсё ж такі запазычанне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бри́ть несов. галі́ць, брыць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выбрива́ть несов. выго́льваць, галі́ць, выбрыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гале́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. галіць і галіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; заг. дэталі; зак., каго-што.
Закончыць галіць каго‑, што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)