галасны́ разг. зво́нкий;

~ны́я званы́ — зво́нкие колокола́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галасны́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Звонкі, гучны. Галасныя званы. □ Недзе далёка брэша галасны сабака, і звон брэху доўга гучыць у лесе. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галасне́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. галасны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)