ві́рус, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Найдрабнейшая няклетачная часціца, што размнажаецца ў жывых клетках і выклікае заразнае захворванне.
В. шаленства.
В. індывідуалізму (перан.).
2. У інфарматыцы: спецыяльная праграма, якая выклікае непаладкі ў рабоце камп’ютара.
|| прым. ві́русны, -ая, -ае.
В. грып.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ві́рус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ві́рус |
ві́русы |
| Р. |
ві́руса |
ві́русаў |
| Д. |
ві́русу |
ві́русам |
| В. |
ві́рус |
ві́русы |
| Т. |
ві́русам |
ві́русамі |
| М. |
ві́русе |
ві́русах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ві́рус ’дробныя мікраарганізмы, якія выклікаюць заразныя захворванні’. Запазычана з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 88) < лац. virus ’яд, слізь, вязкая вадкасць, сок’. У значэнні ’вірус’ рус. слова ўжываецца з канца XIX ст.; да гэтага часу лац. virus азначала ’яд’; ’арганізм, які перадаваў хваробу пры непасрэдным кантакце’ (Шанскі, 1, В, 104). Сюды ж вірусны, вірусалогія.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ге́рпес-ві́рус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ге́рпес-ві́рус |
ге́рпес-ві́русы |
| Р. |
ге́рпес-ві́руса |
ге́рпес-ві́русаў |
| Д. |
ге́рпес-ві́русу |
ге́рпес-ві́русам |
| В. |
ге́рпес-ві́рус |
ге́рпес-ві́русы |
| Т. |
ге́рпес-ві́русам |
ге́рпес-ві́русамі |
| М. |
ге́рпес-ві́русе |
ге́рпес-ві́русах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
папіло́ма-ві́рус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
папіло́ма-ві́рус |
папіло́ма-ві́русы |
| Р. |
папіло́ма-ві́руса |
папіло́ма-ві́русаў |
| Д. |
папіло́ма-ві́русу |
папіло́ма-ві́русам |
| В. |
папіло́ма-ві́рус |
папіло́ма-ві́русы |
| Т. |
папіло́ма-ві́русам |
папіло́ма-ві́русамі |
| М. |
папіло́ма-ві́русе |
папіло́ма-ві́русах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хваробатво́рны, -ая, -ае.
Які выклікае хваробу.
Х. вірус.
|| наз. хваробатво́рнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ви́рус бакт. ві́рус, -са м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ві́русы, ‑аў; адз. вірус, ‑а, м.
Самыя дробныя мікраарганізмы, якія выклікаюць заразныя захворванні. Вірус шаленства. Фільтроўныя вірусы.
[Ад лац. virus — яд.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)