візаві́ (кніжн.).
1. прысл. Твар у твар, адзін насупраць другога.
Сядзець в.
2. наз. нескл., м. і ж. Той, хто знаходзіцца насупраць.
Мой в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
візаві́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
візаві́ |
візаві́ |
| Р. |
візаві́ |
візаві́ |
| Д. |
візаві́ |
візаві́ |
| В. |
візаві́ |
візаві́ |
| Т. |
візаві́ |
візаві́ |
| М. |
візаві́ |
візаві́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
візаві́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
візаві́ |
візаві́ |
| Р. |
візаві́ |
візаві́ |
| Д. |
візаві́ |
візаві́ |
| В. |
візаві́ |
візаві́ |
| Т. |
візаві́ |
візаві́ |
| М. |
візаві́ |
візаві́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
візаві́
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| візаві́ |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
візаві́
1. нареч. визави́;
2. сущ., нескл., м. и ж. визави́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
візаві́,
1. прысл. Твар у твар, адзін на адзін.
2. нескл., м. і ж. Той, хто знаходзіцца насупраць. Мой візаві.
[Фр. vis-à-vis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Візаві́ ’адзін насупраць аднаго’; ’той, хто знаходзіцца насупраць’ (БРС). Запазычана з рус. визави ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 76) < франц. vis‑à‑vis ’тварам да твару’ (Фасмер, 1, 313; Шанскі, 1, В, 94).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
визави́
1. нареч. візаві́;
2. сущ. візаві́ нескл., м. и ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)