візаві́ (кніжн.).

1. прысл. Твар у твар, адзін насупраць другога. Сядзець в.

2. наз. нескл., м. і ж. Той, хто знаходзіцца насупраць. Мой в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)