візаві́ (кніжн.).
1. прысл. Твар у твар, адзін насупраць другога.
Сядзець в.
2. наз. нескл., м. і ж. Той, хто знаходзіцца насупраць.
Мой в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)