вы́штурхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго.

Штурхаючы, прымусіць выйсці.

В. за парог.

|| незак. вышту́рхваць, -аю, -аеш, -ае і выштурхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́штурхаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́штурхаю вы́штурхаем
2-я ас. вы́штурхаеш вы́штурхаеце
3-я ас. вы́штурхае вы́штурхаюць
Прошлы час
м. вы́штурхаў вы́штурхалі
ж. вы́штурхала
н. вы́штурхала
Загадны лад
2-я ас. вы́штурхай вы́штурхайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́штурхаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́штурхаць сов. вы́толкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́штурхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Штурхаючы, прымусіць выйсці. Выштурхаць за парог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышту́рхваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выштурхаць, выштурхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выштурхо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выштурхоўваць — выштурхаць, выштурхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́толкать сов., разг. вы́штурхаць, мног. павышту́рхваць; вы́пхнуць, мног. павыпіха́ць, павыпі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́таўхаць

‘выштурхаць, выпхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́таўхаю вы́таўхаем
2-я ас. вы́таўхаеш вы́таўхаеце
3-я ас. вы́таўхае вы́таўхаюць
Прошлы час
м. вы́таўхаў вы́таўхалі
ж. вы́таўхала
н. вы́таўхала
Загадны лад
2-я ас. вы́таўхай вы́таўхайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́таўхаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́таўхнуць

‘выштурхаць, выпхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́таўхну вы́таўхнем
2-я ас. вы́таўхнеш вы́таўхнеце
3-я ас. вы́таўхне вы́таўхнуць
Прошлы час
м. вы́таўхнуў вы́таўхнулі
ж. вы́таўхнула
н. вы́таўхнула
Загадны лад
2-я ас. вы́таўхні вы́таўхніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́таўхнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вы́тырнуцца ’вытыркнуцца, высунуцца’ (Бяльк.). Рус. дыял. пск., смал. вы́торнуть ’высунуць, выштурхаць’, пецярб. вы́торнуцца ’выглянуць, з’явіцца’. Гл. торкаць, тыркаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)