вы́таўхаць
‘выштурхаць, выпхнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́таўхаю | вы́таўхаем | |
| вы́таўхаеш | вы́таўхаеце | |
| вы́таўхае | вы́таўхаюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́таўхаў | вы́таўхалі | |
| вы́таўхала | ||
| вы́таўхала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́таўхай | вы́таўхайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́таўхаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)