вы́таўхнуць
‘выштурхаць, выпхнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́таўхну | вы́таўхнем | |
| вы́таўхнеш | вы́таўхнеце | |
| вы́таўхне | вы́таўхнуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́таўхнуў | вы́таўхнулі | |
| вы́таўхнула | ||
| вы́таўхнула | ||
| Загадны лад | ||
| вы́таўхні | вы́таўхніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́таўхнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)