вы́чакаць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Наўмысна прамарудзіўшы, дачакацца чаго-н.

В. зручны момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́чакаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чакаю вы́чакаем
2-я ас. вы́чакаеш вы́чакаеце
3-я ас. вы́чакае вы́чакаюць
Прошлы час
м. вы́чакаў вы́чакалі
ж. вы́чакала
н. вы́чакала
Загадны лад
2-я ас. вы́чакай вы́чакайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чакаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́чакаць сов. вы́ждать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́чакаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пачакаць да пэўнага часу, тэрміну. Вычакаць зручны момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ждать сов. вы́чакаць, счака́ць; (подкараулить) падпільнава́ць; (переждать) перачака́ць; см. выжида́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)