высно́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
высно́ва |
высно́вы |
| Р. |
высно́вы |
высно́ў |
| Д. |
высно́ве |
высно́вам |
| В. |
высно́ву |
высно́вы |
| Т. |
высно́вай высно́ваю |
высно́вамі |
| М. |
высно́ве |
высно́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
высно́ва ж., см. вы́вад 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
высно́ва, ‑ы; Р мн. ‑сноў; ж.
Вывад, заключэнне. Зрабіць выснову. □ [Карызна] ужо дасканала праверыў свае .. адносіны, свае пачуцці да.. [жонкі] і зрабіў рашучую канчатковую выснову. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парадокса́льный парадакса́льны;
парадокса́льный вы́вод парадакса́льная высно́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́водII м. (заключение) вы́вад, -ду м., высно́ва, -вы ж.; (результат, итог) вы́нік, -ку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
реше́ние ср.
1. (действие) рашэ́нне, -ння ср.; вырашэ́нне, -ння ср.; см. реша́ть 1, 2;
2. (ответ к задаче) рашэ́нне, -ння ср.;
3. (постановление) рашэ́нне, -ння ср.; пастано́ва, -вы ж.;
суде́бное реше́ние пастано́ва (рашэ́нне) суда́;
по реше́нию о́бщего собра́ния па пастано́ве (рашэ́нні) агу́льнага схо́ду;
приня́ть, вы́нести реше́ние прыня́ць (вы́несці) рашэ́нне, прыня́ць пастано́ву;
4. (заключение, вывод) высно́ва, -вы ж.;
прийти́ к реше́нию прыйсці́ да высно́вы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поко́иться несов.
1. (пребывать в покое) знахо́дзіцца, быць у спако́і; (отдыхать) адпачыва́ць;
2. (быть похороненным) спачыва́ць, быць пахава́ным;
здесь поко́ится мой оте́ц тут спачыва́е (пахава́ны) мой ба́цька;
3. (лежать, опираться на основание) абапіра́цца, апіра́цца (на што); (лежать) ляжа́ць (на чым); (стоять) стая́ць (на чым);
мост поко́ится на а́рках мост абапіра́ецца на а́ркі;
4. перен. (основываться) грунтава́цца;
э́тот вы́вод поко́ится на глубо́ком изуче́нии предме́та гэ́тая высно́ва грунту́ецца на глыбо́кім вывучэ́нні прадме́та.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)