высло́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. высло́ўе высло́ўі
Р. высло́ўя высло́ўяў
Д. высло́ўю высло́ўям
В. высло́ўе высло́ўі
Т. высло́ўем высло́ўямі
М. высло́ўі высло́ўях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высло́ўе, -я, мн. -і, -яў, н.

Коратка выказаная глыбокая па змесце думка.

Выслоўі вялікіх людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высло́ўе ср. изрече́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высло́ўе, ‑я, н.

Глыбокая па зместу думка, выказаная невялікай колькасцю слоў. Гавораць, чалавека стварыла праца. Звужаючы гэта выслоўе, каб дапасаваць яго да мастацтва, можна сцвярджаць, што чалавек працаю стварае свой талент. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выслоўе, афарызм / павучальнае: сентэнцыя (кніжн.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

афары́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кароткае трапнае выслоўе.

|| прым. афарысты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сентэ́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Выслоўе павучальнага характару.

Выслухаць чые-н. сентэнцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэві́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Кароткае выслоўе, якое выражае кіруючую ідэю паводзін або дзейнасці.

Наш д. — наперад!

2. Слова або выслоўе, якое на конкурсах аўтар ставіць на творы замест свайго імя.

Праект пад дэвізам «Перамога».

|| прым. дэві́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апафе́гма, ‑ы, ж.

Спец. Кароткае дасціпнае павучальнае выслоўе.

[Грэч. apóphthegma — кароткае трапнае слова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изрече́ние ср. высло́ўе, -ўя ср.; (афоризм) афары́зм, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)