выраша́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выраша́льнік выраша́льнікі
Р. выраша́льніка выраша́льнікаў
Д. выраша́льніку выраша́льнікам
В. выраша́льніка выраша́льнікаў
Т. выраша́льнікам выраша́льнікамі
М. выраша́льніку выраша́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

реши́тель уст. выраша́льнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)