выраша́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
выраша́льнік | выраша́льнікі | |
выраша́льніка | выраша́льнікаў | |
выраша́льніку | выраша́льнікам | |
выраша́льніка | выраша́льнікаў | |
выраша́льнікам | выраша́льнікамі | |
выраша́льніку | выраша́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)