выпу́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпу́чваю выпу́чваем
2-я ас. выпу́чваеш выпу́чваеце
3-я ас. выпу́чвае выпу́чваюць
Прошлы час
м. выпу́чваў выпу́чвалі
ж. выпу́чвала
н. выпу́чвала
Загадны лад
2-я ас. выпу́чвай выпу́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпу́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпу́чваць несов., разг. выпу́чивать, выпя́чивать; см. вы́пучыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпу́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпу́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпучваць — выпучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпу́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выпучыцца.

2. Зал. да выпучваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вылупа́ць

‘выпукляць, выпучваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вылупа́ю вылупа́ем
2-я ас. вылупа́еш вылупа́еце
3-я ас. вылупа́е вылупа́юць
Прошлы час
м. вылупа́ў вылупа́лі
ж. вылупа́ла
н. вылупа́ла
Загадны лад
2-я ас. вылупа́й вылупа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вылупа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпу́чвацца несов., возвр., страд., разг. выпу́чиваться, выпя́чиваться; см. вы́пучыцца, выпу́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпу́чивать несов., разг. выпу́чваць, выпіна́ць; (о глазах) прост. вытарэ́шчваць, вытрэ́шчваць, вылу́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тапарашчы́ць ’вырачаць’, тапара́шчыцца ’выпучваць вочы’, ’тырчаць’, ’упірацца’ (віл., Стан.). Магчыма, кантамінацыя тапоршчыць (гл.) і тарашчыць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выпя́чивать несов., разг.

1. выпукля́ць, выпіна́ць, выпу́чваць; (с напряжением — ещё) обл. выпру́джваць;

2. перен. вылуча́ць; (подчёркивать) падкрэ́сліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)