вылупа́ць
‘выпукляць, выпучваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вылупа́ю | вылупа́ем | |
| вылупа́еш | вылупа́еце | |
| вылупа́е | вылупа́юць | |
| Прошлы час | ||
| вылупа́ў | вылупа́лі | |
| вылупа́ла | ||
| вылупа́ла | ||
| Загадны лад | ||
| вылупа́й | вылупа́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вылупа́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)