вы́пуск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			вы́пуск | 
			вы́пускі | 
			
		
			| Р. | 
			вы́пуску | 
			вы́пускаў | 
			
		
			| Д. | 
			вы́пуску | 
			вы́пускам | 
			
		
			| В. | 
			вы́пуск | 
			вы́пускі | 
			
		
			| Т. | 
			вы́пускам | 
			вы́пускамі | 
			
		
			| М. | 
			вы́пуску | 
			вы́пусках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
вы́пуск, -у, мн. -і, -аў, м.
1. гл. выпусціць.
2. Група навучэнцаў, якія заканчваюць навучальную ўстанову адначасова.
Мінулагодні в.
3. Частка твора, выдадзеная асобна.
Раман у двух выпусках.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
вы́пуск в разн. знач. вы́пуск, -ку м.;
вы́пуск словаре́й вы́пуск сло́ўнікаў;
прошлого́дний вы́пуск ле́ташні вы́пуск;
рома́н в двух вы́пусках рама́н у двух вы́пусках;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
вы́пуск, -ку м., в разн. знач. вы́пуск;
в. сло́ўнікаў — вы́пуск словаре́й;
ле́ташні в. — прошлого́дний вы́пуск
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
вы́пуск, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. выпускаць — выпусціць (у 2, 5 і 6 знач.).
2. Частка літаратурнай або навуковай працы, выдадзеная асобнай кнігай, брашурай.
3. Група навучэнцаў, якія скончылі навучальную ўстанову адначасова. Увесь наш выпуск — васемнаццаць чалавек — пасылаюць вучыцца далей у машынабудаўнічы інстытут. Сабаленка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Вы́пуск ’дзеянне па дзеяслову выпускаць’ (БРС); ’выган, агароджанае месца для жывёлы’ (Бяльк., ДАБМ, 785; Нікан., Ліс.), вы́пуск ’тс’ (Нікан.), віпуск ’абложная зямля’ (ДАБМ, 858). Рус. дыял. вы́пуск ’выган’, польск. wypusk ’агароджаны выган недалёка ад дома’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выпускаць (гл. пускаць).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
прэс-вы́пуск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			прэс-вы́пуск | 
			прэс-вы́пускі | 
			
		
			| Р. | 
			прэс-вы́пуску | 
			прэс-вы́пускаў | 
			
		
			| Д. | 
			прэс-вы́пуску | 
			прэс-вы́пускам | 
			
		
			| В. | 
			прэс-вы́пуск | 
			прэс-вы́пускі | 
			
		
			| Т. | 
			прэс-вы́пускам | 
			прэс-вы́пускамі | 
			
		
			| М. | 
			прэс-вы́пуску | 
			прэс-вы́пусках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
вы́пусціць, -пушчу, -пусціш, -пусціць; -пушчаны; зак.
1. каго-што. Даць выйсці.
В. дзіця пагуляць.
В. птушку на волю.
В. цяпло з хаты.
В. снарад (выстраліць).
2. каго-што. Выпадкова не ўтрымаць, упусціць.
В. талерку з рук.
3. каго-што. Давесці да канца чыё-н. навучанне ў навучальнай установе і пад. з наданнем пэўнай кваліфікацыі.
В. студэнта.
В. адзінаццаты клас.
4. што. Вырабіўшы, падрыхтаваўшы, пусціць у абарачэнне для якога-н. скарыстання.
В. прадукцыю.
В. раман.
5. што. Высунуць, выставіць.
В. кіпцюры.
6. што. Павялічыць у даўжыню, шырыню.
В. рукавы.
|| незак. выпуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. выпуска́нне, -я, н. і вы́пуск, -у, м. (да 3 і 4 знач.).
|| прым. выпускны́, -а́я, -о́е (да 1, 3, 5 і 6 знач.).
В. клапан.
Выпускная адтуліна доменнай печы.
В. клас.
Выпускныя экзамены.
В. каўнер.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
электравозабудава́нне, -я, н.
Выпуск электравозаў.
|| прым. электравозабудаўні́чы, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
эмі́сія¹, -і, ж. (спец.).
Выпуск каштоўных папер, папяровых грошай.
Э. банка.
|| прым. эмісі́йны, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)