выпрамяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выпрамяне́нне |
выпрамяне́нні |
| Р. |
выпрамяне́ння |
выпрамяне́нняў |
| Д. |
выпрамяне́нню |
выпрамяне́нням |
| В. |
выпрамяне́нне |
выпрамяне́нні |
| Т. |
выпрамяне́ннем |
выпрамяне́ннямі |
| М. |
выпрамяне́нні |
выпрамяне́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выпрамяне́нне ср., физ.
1. излуче́ние;
2. лучеиспуска́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выпрамяне́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпраменьваць — выпраменіць і выпраменьвацца — выпраменіцца. // Прадукт гэтага дзеяння. Радыеактыўныя выпрамяненні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпраме́ньвацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; незак.
Ісці, распаўсюджвацца адкуль-н. прамянямі.
|| наз. выпрамяне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выпраме́ньваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.
Вылучаць прамяні, прамянёвую энергію.
В. святло.
|| наз. выпрамяне́нне, -я, н.
Цеплавое в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
га́ма-выпрамяне́нне, -я, мн. -і, -яў, н. (спец.).
Кароткахвалевае элекграмагнітнае выпрамяненне, якое вылучаецца радыеактыўнымі рэчывамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
а́льфа-выпрамяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
а́льфа-выпрамяне́нне |
| Р. |
а́льфа-выпрамяне́ння |
| Д. |
а́льфа-выпрамяне́нню |
| В. |
а́льфа-выпрамяне́нне |
| Т. |
а́льфа-выпрамяне́ннем |
| М. |
а́льфа-выпрамяне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бэ́та-выпрамяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бэ́та-выпрамяне́нне |
| Р. |
бэ́та-выпрамяне́ння |
| Д. |
бэ́та-выпрамяне́нню |
| В. |
бэ́та-выпрамяне́нне |
| Т. |
бэ́та-выпрамяне́ннем |
| М. |
бэ́та-выпрамяне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
га́ма-выпрамяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
га́ма-выпрамяне́нне |
га́ма-выпрамяне́нні |
| Р. |
га́ма-выпрамяне́ння |
га́ма-выпрамяне́нняў |
| Д. |
га́ма-выпрамяне́нню |
га́ма-выпрамяне́нням |
| В. |
га́ма-выпрамяне́нне |
га́ма-выпрамяне́нні |
| Т. |
га́ма-выпрамяне́ннем |
га́ма-выпрамяне́ннямі |
| М. |
га́ма-выпрамяне́нні |
га́ма-выпрамяне́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
га́ма-выпрамяне́нне ср. физ. га́мма-излуче́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)