выпрамяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выпрамяне́нне | выпрамяне́нні | |
| выпрамяне́ння | выпрамяне́нняў | |
| выпрамяне́нню | выпрамяне́нням | |
| выпрамяне́нне | выпрамяне́нні | |
| выпрамяне́ннем | выпрамяне́ннямі | |
| выпрамяне́нні | выпрамяне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)