выпо́лваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выпо́лваю |
выпо́лваем |
| 2-я ас. |
выпо́лваеш |
выпо́лваеце |
| 3-я ас. |
выпо́лвае |
выпо́лваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
выпо́лваў |
выпо́лвалі |
| ж. |
выпо́лвала |
| н. |
выпо́лвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
выпо́лвай |
выпо́лвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
выпо́лваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выпо́лваць несов. выпа́лывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выпо́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выпалаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпа́лывать несов. выпо́лваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выпо́лвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да выполваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свірэ́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.
Тое, што і свірэпа. [Маша], як і ўсе, палала лён, які зарастаў свірэпкай і пырнікам. Гроднеў. Івана Іванавіча Сашка ведаў. То быў старшыня калгаса. Неяк ён дзякаваў Сашкавай маці, што яна хадзіла дапамагаць жанчынам выполваць свірэпку з пшаніцы. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзя́каваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., каму-чаму.
1. Выказваць удзячнасць, падзяку. Дзякаваць сябрам за паслугу. □ [Старшыня] дзякаваў Сашкавай маці, што яна хадзіла дапамагаць жанчынам выполваць свірэпку з пшаніцы. Даніленка.
2. інф. Разм. Тое, што і дзякуй (у 1 знач.). Мікола моцна паціснуў руку старому машыністу: — Дзякаваць табе. Краўчанка. Паляцелі б з калгаса і Ёсіп, і Макар сёння ж, прыйшлося б развітацца і з прысядзібнымі, але, дзякаваць, Глеб Іванавіч стрымаў напор. Дуброўскі.
•••
Дзякаваць богу — тое, што і дзякуй богу (гл. дзякуй).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)