вы́падак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́падак |
вы́падкі |
| Р. |
вы́падку |
вы́падкаў |
| Д. |
вы́падку |
вы́падкам |
| В. |
вы́падак |
вы́падкі |
| Т. |
вы́падкам |
вы́падкамі |
| М. |
вы́падку |
вы́падках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́падак, -дку, мн. -дкі, -дкаў, м.
1. Тое, што здарылася, здарэнне.
В. з жыцця.
Няшчасны в.
У такім выпадку (пры такой умове, пры дадзеных абставінах). На ўсякі в. (у прадбачанні чаго-н. нечаканага). У крайнім выпадку (пры крайняй неабходнасці). У асобных выпадках (калі-нікалі). Ні ў якім выпадку (ніколі, ні пры якіх умовах, ні за што). У тым выпадку, калі... (калі здарыцца так, што...). У адваротным выпадку (калі будзе наадварот, не так). У лепшым выпадку (пры самых спрыяльных абставінах).
2. Зручны момант.
Падвярнуўся в.
Упусціць в.
3. Тое, што і выпадковасць (у 2 знач.).
Поспех работы не можа залежаць ад выпадку.
◊
Ад выпадку да выпадку — калі-нікалі, не пастаянна.
Ва ўсякім выпадку — пры любых абставінах, незалежна ні ад чаго.
З выпадку — з-за, з прычыны чаго-н.
Пры выпадку (разм.) — калі будзе магчымасць.
Пры выпадку перадам усё яму.
У выпадку чаго — калі адбудзецца, надыдзе што-н.
Забеспячэнне ў выпадку хваробы.
У выпадку чаго (разм.) — калі будзе патрэба.
У выпадку чаго, паведамі мне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́падак, -дку м. слу́чай, происше́ствие ср.; по́вод;
в. з жыцця́ — слу́чай (происше́ствие) из жи́зни;
зру́чны в. — удо́бный слу́чай;
○ ва ўся́кім ~дку — во вся́ком слу́чае;
з ~дку — (чаго) по слу́чаю (чего);
на пе́ршы в. — на пе́рвый слу́чай;
на ўся́кі в. — на вся́кий слу́чай;
ад ~дку да ~дку — от слу́чая к слу́чаю;
ні ў я́кім ~дку — ни в ко́ем слу́чае;
у ~дку чаго́ — в слу́чае чего́;
у кра́йнім ~дку — в кра́йнем слу́чае;
у ле́пшым ~дку (ра́зе) — в лу́чшем слу́чае;
у адваро́тным ~дку — в проти́вном слу́чае
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́падак, ‑дку, м.
1. Тое, што здарылася, здарэнне; факт, з’ява. Выпадак з жыцця. □ З гэтым лесам было звязана ў мяне многа апавяданняў аб страхах і розных выпадках. Колас.
2. Пэўныя абставіны, стан рэчаў. [Ліда] ведала: у такіх выпадках самае галоўнае адбываецца ў першы момант. Пальчэўскі.
3. Зручны момант. Выпадак падвярнуўся сам і вельмі хутка. Васілевіч.
4. толькі адз. Тое, што не абумоўлена прычыннай залежнасцю; выпадковасць. Словам, тым самым шляхам выпадку, праз дзесяткі салдацкіх рук і торбаў, прыйшла да нас і Коласава паэма. Брыль.
•••
Ва ўсякім выпадку — пры любых абставінах.
З выпадку чаго — з прычыны якіх‑н. падзей, абставін.
На першы выпадак — для пачатку, для першага разу.
На ўсякі выпадак — на выпадак, калі спатрэбіцца.
Ні ў якім выпадку — ніколі, ні пры якіх умовах, ні за што.
У крайнім выпадку — калі не будзе іншага выхаду.
У лепшым выпадку — пры самых спрыяльных абставінах.
У тым выпадку, калі... — калі здарыцца так, што...
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́падак 1 (БРС, Шат.), выпа́дак (Нас., Гарэц., КЭС, лаг.). Рус. вы́падок ’ападкі’, укр. ви́падок ’выпадак’, польск. wypadek, в.-луж. wupadk ’тс’. У бел. запазычанне з польск., дзе, відавочна, калька ням. Ausfall (параўн. Брукнер, 390). Змяненне націску ў форме вы́падак пад уплывам іншых дэрыватаў з прыст. вы‑.
*Вы́падак 2, вы́пыдык ’хвароба ў коней, выпадзенне поўсці’ (Бяльк.). Рус. дыял. выпадок ’хвароба’. Да выпада́ць з суф. ‑ак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кур’ёз, -у, мн. -ы, -аў, м.
Недарэчны выпадак, смешнае здарэнне.
|| прым. кур’ёзны, -ая, -ае.
К. выпадак.
|| наз. кур’ёзнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фарту́на, -ы, ж.
Лёс, удача, шчаслівы выпадак.
Ф. мне спадарожнічае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наўда́чу, прысл.
У надзеі на зручны выпадак, як удасца.
Ісці н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ака́зія, -і, мн. -і, -зій, ж.
1. Зручны, спрыяльны выпадак для паездкі або перасылкі чаго-н. з кім-н.
Якраз надарылася зручная а.
2. Рэдкі, незвычайны выпадак (разм.).
Што за а.!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адзі́нкавы, -ая, -ае.
Асобы, рэдкі, нехарактэрны.
А. выпадак.
|| наз. адзі́нкавасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)