Verbum

вы́падак, -дку, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Тое, што здарылася, здарэнне. В. з жыцця. Няшчасны в. У такім выпадку (пры такой умове, пры дадзеных абставінах). На ўсякі в. (у прадбачанні чаго-н. нечаканага). У крайнім выпадку (пры крайняй неабходнасці). У асобных выпадках (калі-нікалі). Ні ў якім выпадку (ніколі, ні пры якіх умовах, ні за што). У тым выпадку, калі... (калі здарыцца так, што...). У адваротным выпадку (калі будзе наадварот, не так). У лепшым выпадку (пры самых спрыяльных абставінах).

2. Зручны момант. Падвярнуўся в. Упусціць в.

3. Тое, што і выпадковасць (у 2 знач.). Поспех работы не можа залежаць ад выпадку.

◊

Ад выпадку да выпадку — калі-нікалі, не пастаянна.

Ва ўсякім выпадку — пры любых абставінах, незалежна ні ад чаго.

З выпадку — з-за, з прычыны чаго-н.

Пры выпадку (разм.) — калі будзе магчымасць. Пры выпадку перадам усё яму.

У выпадку чаго — калі адбудзецца, надыдзе што-н. Забеспячэнне ў выпадку хваробы.

У выпадку чаго (разм.) — калі будзе патрэба. У выпадку чаго, паведамі мне.