вы́падак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вы́падак | вы́падкі | |
вы́падку | вы́падкаў | |
вы́падку | вы́падкам | |
вы́падак | вы́падкі | |
вы́падкам | вы́падкамі | |
вы́падку | вы́падках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)