выно́слівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выно́слівы выно́слівая выно́слівае выно́слівыя
Р. выно́слівага выно́слівай
выно́слівае		 выно́слівага выно́слівых
Д. выно́сліваму выно́слівай выно́сліваму выно́слівым
В. выно́слівы (неадуш.)
выно́слівага (адуш.)		 выно́слівую выно́слівае выно́слівыя (неадуш.)
выно́слівых (адуш.)
Т. выно́слівым выно́слівай
выно́сліваю		 выно́слівым выно́слівымі
М. выно́слівым выно́слівай выно́слівым выно́слівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выно́слівы, -ая, -ае.

Фізічна моцны, трывалы, здольны многа вынесці (у 5 знач.).

В. конь.

В. спартсмен.

|| наз. выно́слівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выно́слівы выно́сливый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выно́слівы, ‑ая, ‑ае.

Які можа многае перанесці; стойкі, загартаваны. Вынослівы конь. Вынослівы спартсмен. □ Рос .. [Быстроў] дужым, вынослівым і ўпэўненым у сабе. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выно́сливый трыва́лы, цягаві́ты, выно́слівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыву́чы, -ая, -ае.

1. Жыццяздольны, вынослівы.

Ж. арганізм.

Жывучыя кветкі.

2. перан. Здольны доўга захоўвацца, існаваць.

Жывучыя звычаі.

|| наз. жыву́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухжы́льны, -ая, -ае.

1. Які ўяўляе сабой дзве скручаныя жылы, ніці.

Д. провад.

2. Вынослівы, дужы, моцны (разм.).

Наша пакаленне двухжыльнае, яно ўсё перамагло, усё адолела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сяміжы́льны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вынослівы, трывалы, моцны (пра чалавека).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́лісты, -ая, -ае.

1. З выпнутымі жыламі, вялікай колькасцю сухажылля.

Жылістае мяса.

2. Мускулісты, сухарлявы (пра чалавека, часткі яго цела).

Жылістыя рукі.

3. Дужы, вынослівы (разм.).

|| наз. жы́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыву́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вынослівы, вельмі трывалы. Чалавек вельмі трывушчы, шмат чаго можа перажыць. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)