трыву́шчы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Вынослівы, вельмі трывалы. Чалавек вельмі трывушчы, шмат чаго можа перажыць. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)