вы́людак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

Найгоршы сярод людзей; вырадак.

В. роду чалавечага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́людак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́людак вы́людкі
Р. вы́людка вы́людкаў
Д. вы́людку вы́людкам
В. вы́людка вы́людкаў
Т. вы́людкам вы́людкамі
М. вы́людку вы́людках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́людак, -дка м. и́зверг, изуве́р, уро́д, отро́дье ср.;

в. ро́ду чалаве́чага — бран. и́зверг ро́да челове́ческого

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́людак, ‑дка, м.

Найгоршы сярод людзей; вырадак. // перан. Вельмі жорсткі чалавек; бандыт, кат. Зграя фашысцкіх вылюдкаў будзе знішчана, змецена з твару зямлі. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́людак ’звер, кат’ (БРС, Крывіч, 12, 1926, 3). Рус. вы́людье ’вырадак, маральная пачвара’. Прэфіксальна-суфіксальнае ўтварэнне ад люд‑ па тыпу вырадак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пе́чаны, -ая, -ае.

Прыгатаваны пячэннем.

Печаныя яблыкі.

◊

Гад печаны (лаянк.) — вылюдак, кат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выро́ддзе

‘вылюдак, нікчэмны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выро́ддзе
Р. выро́ддзя
Д. выро́ддзю
В. выро́ддзе
Т. выро́ддзем
М. выро́ддзі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

исча́дие ср., уст., бран. вы́радак, -дка м.; (изверг) вы́людак, -дка м.; (порождение) параджэ́нне, -ння ср.;

исча́дие а́да вы́людак, параджэ́нне пе́кла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

и́зверг вы́людак, -дка м., вы́радак, -дка м.; (палач, мучитель) кат, род. ка́та м.; звер, род. зве́ра м.;

и́зверг ро́да челове́ческого бран. вы́людак ро́ду чалаве́чага.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отро́дье ср., разг. вы́радак, -дка м., вы́людак, -дка м., насе́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)