вы́куліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што (разм.).
Выкінуць, вывернуць.
В. з лодкі.
|| незак. выку́льваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́куліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́кулю |
вы́кулім |
| 2-я ас. |
вы́куліш |
вы́куліце |
| 3-я ас. |
вы́куліць |
вы́куляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́куліў |
вы́кулілі |
| ж. |
вы́куліла |
| н. |
вы́куліла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́кулі |
вы́куліце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́куліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́куліць сов., разг. вы́валить, вы́кувырнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́куліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.
Разм. Выкінуць адкуль‑н., перакуліўшы; вывернуць. Выкуліць з чаўна, з саней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выку́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выкуліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́кувыркнуть сов., прост. вы́куліць, вы́валіць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́вернуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.
1. Перавярнуць унутраным бокам наверх. Вывернуць навалачку. □ Міхась скінуў кажух, вывернуў уверх шэрсцю і накінуў на сябе. Колас.
2. Варочаючы, выняць, выцягнуць; вырыць. Вывернуць пянёк з коранем. □ І першацвет далікатны парэчкавы, І чарназём той, што вывернуў крот, — Тры гады не ўдыхаў. Барадулін. // Падаць неўласцівы паварот; вывіхнуць. Вывернуць нагу.
3. Разм. Выліць, высыпаць, перакуліўшы пасудзіну; вываліць, выкуліць. Вывернуць вядро вады. □ За якую гадзіну назбіраў поўны кошык, а грыбоў у гэтай мясцінцы яшчэ многа. Прыйшлося вывернуць кошык, паадразаць ножкі і пакінуць толькі шапачкі. С. Александровіч. // Выкуліць з саней, лодкі і пад. [Янка:] — Ну, садзімся! Марыська, наперад за фурмана. Бяры лейцы ў рукі ды моцна трымай, каб не вывернулі! Чарот.
•••
Вывернуць душу — падзяліцца з кім‑н. сваімі перажываннямі, думкамі і пад.; расказаць усё да канца, выказаць самае запаветнае. Поўны трывогі,.. [Скуратовіч] меў патрэбу вывернуць перад кім сваю душу. Чорны. Мне хацелася гаварыць і гаварыць, нават душу вывернуць, каб Марылька паверыла кожнаму майму слову. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́валить сов.
1. разг. вы́валіць, мног. павыва́льваць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, павыкі́дваць, вы́вернуць, мног. павываро́чваць, вы́куліць, мног. павыку́льваць;
2. (выйти в большом количестве) прост. вы́валіць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
опроки́нуть сов.
1. перакулі́ць, абярну́ць; (вывалить) вы́валіць; вы́куліць; (повалить) павалі́ць, звалі́ць;
2. (выпить) прост. перакулі́ць;
3. (заставить отступить) воен. адкі́нуць, збіць;
4. перен. (опровергнуть) абве́ргнуць; (разрушить) разбуры́ць;
опроки́нуть все расчёты разбуры́ць усе́ разлі́кі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)