вы́куліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́кулю | вы́кулім | |
вы́куліш | вы́куліце | |
вы́куліць | вы́куляць | |
Прошлы час | ||
вы́куліў | вы́кулілі | |
вы́куліла | ||
вы́куліла | ||
Загадны лад | ||
вы́кулі | вы́куліце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́куліўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)