вы́куліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.
Разм. Выкінуць адкуль‑н., перакуліўшы; вывернуць. Выкуліць з чаўна, з саней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)