выкараня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выкараня́ецца |
выкараня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
выкараня́ўся |
выкараня́ліся |
| ж. |
выкараня́лася |
| н. |
выкараня́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выкараня́цца несов., возвр., страд. искореня́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выкараня́цца, ‑яецца; незак.
1. Незак. да выкараніцца.
2. Зал. да выкараняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́караніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; зак.
Канчаткова знішчыцца, зжыцца.
Выкараніліся старыя прымхі.
|| незак. выкараня́цца, -я́ецца.
|| наз. выкаране́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
искореня́ться возвр., страд. выкараня́цца; вынішча́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́караніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́караніцца |
вы́караняцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́караніўся |
вы́караніліся |
| ж. |
вы́каранілася |
| н. |
вы́каранілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выкаране́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкараняць — выкараніць і стан паводле знач. дзеясл. выкараняцца — выкараніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изжива́ться
1. зжыва́цца; (искореняться) выкараня́цца;
2. см. изжива́ть 2;
3. страд. зжыва́цца; выкараня́цца; см. изжива́ть 1.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пресека́ться
1. перарыва́цца, перапыня́цца;
2. (прекращаться) спыня́цца; (обрываться) абрыва́цца;
3. страд. перарыва́цца, перапыня́цца; спыня́цца; знішча́цца; выкараня́цца; см. пресека́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)