вы́караніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; зак.

Канчаткова знішчыцца, зжыцца.

Выкараніліся старыя прымхі.

|| незак. выкараня́цца, -я́ецца.

|| наз. выкаране́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)