вызіра́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вызіра́ю |
вызіра́ем |
| 2-я ас. |
вызіра́еш |
вызіра́еце |
| 3-я ас. |
вызіра́е |
вызіра́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вызіра́ў |
вызіра́лі |
| ж. |
вызіра́ла |
| н. |
вызіра́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вызіра́й |
вызіра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
вызіра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вызіра́ць несов., разг. выгля́дывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вызіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вызірнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́гляд ’від, знешнасць’ (Байк. і Некр.); ’погляд’ (Нас.); ’знешнасць’ (Касп., Гарэц.). Утворана ад выгляда́ць ’вызіраць; мець выгляд’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вузіра́ць ’выглядаць’ (КСТ). Гл. вызіра́ць, адносна фанетыкі гл. Карскі, 1, 237 і наст.; Бузук, Спроба, 23 і наст.; Асоўскі, LSL., 3А, 1934, 49 і наст.; ДАБМ, карта 22.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Выгляда́ць ’чакаць’ (Яруш.); ’пазіраць; мець выгляд’ (БРС, Гарэц., Яруш., КЭС, лаг.), укр. вигляда́ти ’тс’, рус. выгля́дывать ’вызіраць, паказвацца, мець выгляд’, польск. wyglądać ’вызіраць, цікаваць, чакаць’. Да глядзець; параўн. аналагічныя ўтварэнні з іншымі дзеясловамі — вы‑зіраць, рус. вы‑сматривать ’тс’, значэнне ’мець выгляд’ другаснае; параўн. рус. выглядеть ’тс’, польск. wyglądać ’тс’, чэш. vyhližet ’тс’, рус. выглядеть лічаць калькай з ням. aussehen, чым тлумачыцца незак. тр. дзеяслова, незалежна ад наяўнасці прыстаўкі вы‑ (Фасмер, 2, 367; Шанскі, 1, В, 220).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)