выдранё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. выдранё́ выдраня́ты
Р. выдраня́ці выдраня́т
Д. выдраня́ці выдраня́там
В. выдранё́ выдраня́т
Т. выдранё́м выдраня́тамі
М. выдраня́ці выдраня́тах

Іншыя варыянты: выдраня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выдраня́ і выдранё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня выдры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выдраня́ и выдранё, -ня́ці ср. выдрёнок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдраня́ і выдранё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцянё выдры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдраня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. выдраня́ выдраня́ты
Р. выдраня́ці выдраня́т
Д. выдраня́ці выдраня́там
В. выдраня́ выдраня́т
Т. выдранё́м выдраня́тамі
М. выдраня́ці выдраня́тах

Іншыя варыянты: выдранё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выдрёнок м. выдраня́ и выдранё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́дзерка ’выдранё, малая выдра’ (Дразд., Інстр. II). Запазычанне з польск. wydzierka ’малая выдра’. Перанос націску адбыўся, відаць, пад уплывам выдра (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выдру́к ’выдранё’ (Сцяшк.). Ад выдра 1 пры дапамозе суф. ‑ук, які ў гэтай словаўтваральнай катэгорыі можа быць літоўскім па паходжанню (Гл. Балто-слав. сб., 381–382).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)