выдранё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
| выдранё́ | выдраня́ты | |
| выдраня́ці | выдраня́т | |
| выдраня́ці | выдраня́там | |
| выдранё́ | выдраня́т | |
| выдранё́м | выдраня́тамі | |
| выдраня́ці | выдраня́тах |
Іншыя варыянты: выдраня́.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)