выда́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
выда́тна выда́тней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

выда́тна нареч.

1. прекра́сно, замеча́тельно, великоле́пно, превосхо́дно, бесподо́бно, отли́чно;

скрыпа́ч в. гра́е — скрипа́ч прекра́сно (замеча́тельно, великоле́пно, превосхо́дно, бесподо́бно) игра́ет;

2. отли́чно;

в. ве́даць — отли́чно знать;

3. в знач. сущ. школ. отли́чно;

атрыма́ць в. па матэма́тыцы — получи́ть отли́чно по матема́тике

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выда́тна,

1. прысл. Вельмі добра; цудоўна. Выдатна здаць экзамен. Выдатна валодаць замежнай мовай.

2. у знач. наз. выда́тна, нескл., н. Адзнака, якая абазначае вышэйшую ацэнку чаго‑н. (ведаў, паводзін і інш.). [Пятрусь:] — Цяпер можна мяне вітаць — школу скончыў на «выдатна». Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выда́тны, -ая, -ае.

1. Які вылучаецца сярод іншых, славуты; які карыстаецца вялікай вядомасцю.

В. вучоны.

2. Незвычайны, выключны.

В. розум.

Выдатныя здольнасці.

3. Вельмі добры.

Прадукцыя выдатнай якасці.

Ты ж выдатна (прысл.) спяваеш.

4. у знач. наз. выда́тна, нескл., н. Самая высокая адзнака (у 4 знач.).

Атрымаць выдатна па хіміі.

|| наз. выда́тнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здо́рава, прысл. (разм.).

1. Вельмі моцна.

Ну і з. ж бухаюць гарматы.

2. Вельмі добра, выдатна.

Зроблена з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бесподо́бно нареч. непараўна́на; выда́тна; цудо́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отме́нно нареч., уст. выда́тна, ве́льмі до́бра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выда́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Навучэнец, які мае выдатныя адзнакі па ўсіх вучэбных прадметах.

Круглы в.

2. Работнік, які выдатна выконвае свае абавязкі.

В. вытворчасці.

|| ж. выда́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

примеча́тельно нареч. знамяна́льна; характэ́рна, паказа́льна; ціка́ва; выда́тна; см. примеча́тельный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бляск, -у, м.

1. Яркае, асляпляльнае святло; водбліск.

Асляпляльны б.

Начысціць боты да бляску.

Б. лыжак.

2. Святло ў вачах як выражэнне ўнутранага стану.

Б. вачэй.

3. перан. Пра яркае выяўленне чаго-н.

Б. таленту.

◊

З бляскам (разм.) — вельмі добра, выдатна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)