бляск, -у, м.

1. Яркае, асляпляльнае святло; водбліск.

Асляпляльны б.

Начысціць боты да бляску.

Б. лыжак.

2. Святло ў вачах як выражэнне ўнутранага стану.

Б. вачэй.

3. перан. Пра яркае выяўленне чаго-н.

Б. таленту.

◊

З бляскам (разм.) — вельмі добра, выдатна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)