Verbum

анлайнавы слоўнік

вы́гіб, -у, мн. -ы, -аў, м.

Выпукласць, выпуклая лінія згібу.

В. дугі.

В. ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́гіб

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́гіб, -бу м. вы́гиб, изги́б, изви́в; (реки) излу́чина ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гіб, ‑у, м.

Выпукласць, выпуклая лінія згібу. Выгіб дугі. Выгіб ракі. □ Выгібы хваль, разварушаных лодкай, пабліскваюць, адсвечваюць на пясчаным дне. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заві́ліна, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.

Выгіб, звіліна.

З. ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́гін, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і выгіб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́гін, -ну м., см. вы́гіб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гнуцца, -гнуся, -гнешся, -гнецца; -ніся; зак.

Прыняць дугападобную форму, утварыць выгіб.

|| незак. выгіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і выгіба́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́м

‘дзеянне; заломленае месца на чым-н.; круты выгіб, паварот чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́гиб вы́гін, -ну м., вы́гіб, -бу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)