вы́гіб
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вы́гіб | вы́гібы | |
вы́гібу | вы́гібаў | |
вы́гібу | вы́гібам | |
вы́гіб | вы́гібы | |
вы́гібам | вы́гібамі | |
вы́гібе | вы́гібах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)