вы́вучаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́вучаны |
вы́вучаная |
вы́вучанае |
вы́вучаныя |
| Р. |
вы́вучанага |
вы́вучанай вы́вучанае |
вы́вучанага |
вы́вучаных |
| Д. |
вы́вучанаму |
вы́вучанай |
вы́вучанаму |
вы́вучаным |
| В. |
вы́вучаны (неадуш.) вы́вучанага (адуш.) |
вы́вучаную |
вы́вучанае |
вы́вучаныя (неадуш.) вы́вучаных (адуш.) |
| Т. |
вы́вучаным |
вы́вучанай вы́вучанаю |
вы́вучаным |
вы́вучанымі |
| М. |
вы́вучаным |
вы́вучанай |
вы́вучаным |
вы́вучаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́вучаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́вучаны |
вы́вучаная |
вы́вучанае |
вы́вучаныя |
| Р. |
вы́вучанага |
вы́вучанай вы́вучанае |
вы́вучанага |
вы́вучаных |
| Д. |
вы́вучанаму |
вы́вучанай |
вы́вучанаму |
вы́вучаным |
| В. |
вы́вучаны (неадуш.) вы́вучанага (адуш.) |
вы́вучаную |
вы́вучанае |
вы́вучаныя (неадуш.) вы́вучаных (адуш.) |
| Т. |
вы́вучаным |
вы́вучанай вы́вучанаю |
вы́вучаным |
вы́вучанымі |
| М. |
вы́вучаным |
вы́вучанай |
вы́вучаным |
вы́вучаных |
Кароткая форма: вы́вучана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́вучаны
1. вы́ученный, обу́ченный;
2. вы́ученный; изу́ченный; разу́ченный;
3. изу́ченный;
1-3 см. вы́вучыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́вучаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вывучыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разу́ченный разву́чаны, вы́вучаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ученный вы́вучаны, мног. павыву́чваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обу́ченный наву́чаны, вы́вучаны; абу́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непазна́ны, -ая, -ае.
1. Такі, які яшчэ не вывучаны.
Непазнаныя стыхійныя сілы.
2. Такі, якога не пазналі, не апазналі.
|| наз. непазна́насць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гадава́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м., каго-чаго або чый.
Той, хто выхаваны, вывучаны кім-, чым-н.
Г. кансерваторыі.
|| ж. гадава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)