вы́вучаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́вучаны вы́вучаная вы́вучанае вы́вучаныя
Р. вы́вучанага вы́вучанай
вы́вучанае
вы́вучанага вы́вучаных
Д. вы́вучанаму вы́вучанай вы́вучанаму вы́вучаным
В. вы́вучаны (неадуш.)
вы́вучанага (адуш.)
вы́вучаную вы́вучанае вы́вучаныя (неадуш.)
вы́вучаных (адуш.)
Т. вы́вучаным вы́вучанай
вы́вучанаю
вы́вучаным вы́вучанымі
М. вы́вучаным вы́вучанай вы́вучаным вы́вучаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́вучаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́вучаны вы́вучаная вы́вучанае вы́вучаныя
Р. вы́вучанага вы́вучанай
вы́вучанае
вы́вучанага вы́вучаных
Д. вы́вучанаму вы́вучанай вы́вучанаму вы́вучаным
В. вы́вучаны (неадуш.)
вы́вучанага (адуш.)
вы́вучаную вы́вучанае вы́вучаныя (неадуш.)
вы́вучаных (адуш.)
Т. вы́вучаным вы́вучанай
вы́вучанаю
вы́вучаным вы́вучанымі
М. вы́вучаным вы́вучанай вы́вучаным вы́вучаных

Кароткая форма: вы́вучана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́вучаны

1. вы́ученный, обу́ченный;

2. вы́ученный; изу́ченный; разу́ченный;

3. изу́ченный;

1-3 см. вы́вучыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́вучаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вывучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вучаны erlrnt; usgebildet; (даследаваны) unterscht; erfrscht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

изу́ченный вы́вучаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разу́ченный разву́чаны, вы́вучаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ученный вы́вучаны, мног. павыву́чваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обу́ченный наву́чаны, вы́вучаны; абу́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непазна́ны, -ая, -ае.

1. Такі, які яшчэ не вывучаны.

Непазнаныя стыхійныя сілы.

2. Такі, якога не пазналі, не апазналі.

|| наз. непазна́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)