вчера́ нареч. учо́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учо́ра нареч. вчера́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́вестисьII (расплодиться) вы́весціся;

вчера́ вы́велись цыпля́та учо́ра вы́веліся кураня́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ника́кII вводн. сл., разг. як віда́ць, ма́быць, му́сіць, як бы́ццам, няйна́чай;

вы, ника́к, вчера́ звони́ли? вы, му́сіць (ма́быць), учо́ра звані́лі?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уме́рший

1. які́ (што) памёр, паме́рлы;

вчера́ уме́рший які́ (што) памёр учо́ра, паме́рлы ўчо́ра;

2. в знач. сущ. нябо́жчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́піць сов.

1. в разн. знач. вы́пить;

в. шкля́нку вады́ — вы́пить стака́н воды́;

ён учо́ра вы́піў — он вчера́ вы́пил;

2. перен. испи́ть;

в. го́ркую ча́шу — испи́ть го́рькую ча́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бога́че сравнит. ст.

1. нареч. багаце́й;

стол сего́дня у́бран бога́че, чем вчера́ стол сяго́ння прыбра́ны багаце́й, чым учо́ра;

2. прил. багаце́йшы;

э́тот колхо́з бога́че гэ́ты калга́с багаце́йшы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасмяя́цца сов.

1. посмея́ться;

учо́ра я ~мяя́ўся ў кіно́вчера́ я посмея́лся в кино́;

2. (з каго, чаго) посмея́ться (над кем, чем); подтруни́ть (над кем, чем); пошути́ть (над кем, чем);

п. з няўда́члівага паляўні́чага — посмея́ться над неуда́чливым охо́тником

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здо́лець сов.

1. (што) суме́ть, смочь; спра́виться (с чем);

я здо́лею рашы́ць зада́чу — я суме́ю (смогу́) реши́ть зада́чу, я спра́влюсь с зада́чей;

2. (получить возможность что-л. сделать) смочь;

учо́ра я не ~леў пае́хацьвчера́ я не смог пое́хать;

3. (каго, што) одоле́ть; покори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надава́ць I несов.

1. в разн. знач. придава́ть;

2. (звание) присва́ивать; (о чине — ещё) производи́ть (в кого);

3. (воплощать) придава́ть; облека́ть (во что);

1-3 см. нада́ць

надава́ць II сов., разг.

1. надава́ть;

н. гро́шай — надава́ть де́нег;

н. абяца́нняў — надава́ть обеща́ний;

2. (каму) вздуть (кого);

учо́ра яму́ так ~ва́лі!вчера́ его́ так взду́ли!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)