назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| ву́стрычных | |
| ву́стрычным | |
| ву́стрычных | |
| ву́стрычнымі | |
| ву́стрычных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| ву́стрычных | |
| ву́стрычным | |
| ву́стрычных | |
| ву́стрычнымі | |
| ву́стрычных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ву́стрычны
прыметнік, адносны
| ву́стрычны | ву́стрычная | ву́стрычнае | ||
| ву́стрычнага | ву́стрычнай ву́стрычнае |
ву́стрычнага | ву́стрычных | |
| ву́стрычнаму | ву́стрычнай | ву́стрычнаму | ву́стрычным | |
| ву́стрычны ( ву́стрычнага ( |
ву́стрычную | ву́стрычнае | ву́стрычных ( |
|
| ву́стрычным | ву́стрычнай ву́стрычнаю |
ву́стрычным | ву́стрычнымі | |
| ву́стрычным | ву́стрычнай | ву́стрычным | ву́стрычных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)