даку́члівы, -ая, -ае.

Які дакучае, назаляе.

Восеньскія дакучлівыя дажджы.

|| наз. даку́члівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́сеньскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́сеньскі во́сеньская во́сеньскае во́сеньскія
Р. во́сеньскага во́сеньскай
во́сеньскае		 во́сеньскага во́сеньскіх
Д. во́сеньскаму во́сеньскай во́сеньскаму во́сеньскім
В. во́сеньскі (неадуш.)
во́сеньскага (адуш.)		 во́сеньскую во́сеньскае во́сеньскія (неадуш.)
во́сеньскіх (адуш.)
Т. во́сеньскім во́сеньскай
во́сеньскаю		 во́сеньскім во́сеньскімі
М. во́сеньскім во́сеньскай во́сеньскім во́сеньскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зімо́ва-во́сеньскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зімо́ва-во́сеньскі зімо́ва-во́сеньская зімо́ва-во́сеньскае зімо́ва-во́сеньскія
Р. зімо́ва-во́сеньскага зімо́ва-во́сеньскай
зімо́ва-во́сеньскае		 зімо́ва-во́сеньскага зімо́ва-во́сеньскіх
Д. зімо́ва-во́сеньскаму зімо́ва-во́сеньскай зімо́ва-во́сеньскаму зімо́ва-во́сеньскім
В. зімо́ва-во́сеньскі (неадуш.)
зімо́ва-во́сеньскага (адуш.)		 зімо́ва-во́сеньскую зімо́ва-во́сеньскае зімо́ва-во́сеньскія (неадуш.)
зімо́ва-во́сеньскіх (адуш.)
Т. зімо́ва-во́сеньскім зімо́ва-во́сеньскай
зімо́ва-во́сеньскаю		 зімо́ва-во́сеньскім зімо́ва-во́сеньскімі
М. зімо́ва-во́сеньскім зімо́ва-во́сеньскай зімо́ва-во́сеньскім зімо́ва-во́сеньскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́тне-во́сеньскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́тне-во́сеньскі ле́тне-во́сеньская ле́тне-во́сеньскае ле́тне-во́сеньскія
Р. ле́тне-во́сеньскага ле́тне-во́сеньскай
ле́тне-во́сеньскае		 ле́тне-во́сеньскага ле́тне-во́сеньскіх
Д. ле́тне-во́сеньскаму ле́тне-во́сеньскай ле́тне-во́сеньскаму ле́тне-во́сеньскім
В. ле́тне-во́сеньскі (неадуш.)
ле́тне-во́сеньскага (адуш.)		 ле́тне-во́сеньскую ле́тне-во́сеньскае ле́тне-во́сеньскія (неадуш.)
ле́тне-во́сеньскіх (адуш.)
Т. ле́тне-во́сеньскім ле́тне-во́сеньскай
ле́тне-во́сеньскаю		 ле́тне-во́сеньскім ле́тне-во́сеньскімі
М. ле́тне-во́сеньскім ле́тне-во́сеньскай ле́тне-во́сеньскім ле́тне-во́сеньскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзяды́, -о́ў.

1. Людзі, якія жылі раней, продкі.

Д. і прадзеды нашы.

2. (з вялікай літары). Абрад памінання нябожчыкаў, а таксама дзень, калі выконваўся гэты абрад.

Восеньскія Д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даку́члівы, ‑ая, ‑ае.

Які дакучае, назаляе. Пачаліся восеньскія дажджы, частыя і дакучлівыя. Галавач. Коні матлялі галовамі, адганялі дакучлівых аваднёў. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макрэ́дзь, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і макрата. Ужо стаялі на дварэ халодныя восеньскія дні, з дажджамі, з макрэддзю. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Со́вы фалькл. ‘шэры, сівы?’: “Бадай, зязюлька, бадай, совая, цэлы век кукавала” (Восеньскія і талочныя песні, 1981, 215). Няясна (памылка ў запісе — сівая?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жураві́ны, ‑він; адз. журавіна, ‑ы, ж.

1. Ягадная вечназялёная расліна сямейства бруснічных, якая расце на мохавых балотах.

2. зб. Чырвоныя кіслыя ягады гэтай расліны. На бліжнім балоце жанчыны збіраюць журавіны і брусніцы — восеньскія ягады. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшуме́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак.

Кончыць, перастаць шумець. Дождж адшумеў па бярэзніку, па дубняку, Ціха зрабілася ў лесе. Куляшоў. Адшумелі свой час неспакойныя восеньскія вятры. Колас. // перан. Прайсці, закончыцца (пра што‑н. шумнае, гучнае). Тры гады таму назад на гэтай зямлі адшумела вайна. Брыль. Адшумеў лістапад, адзвінелі дажджы. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)